هر سازمان نیازمند شکل خاصی از مدیریت دانش است.

مدیریت دانش مجموعه‌ای از تکنیک‌ها، روش‌ها و ابزارهای خاص است و به‌واسطه اینهاست که سازمان‌ها می‌توانند از مزایای مدیریت دانش بهره‌مند شوند. در حال حاضر تعداد زیادی از این ابزارها وجود دارد ولی خوب است بدانید که لزومی ندارد سازمان‌ها از همه این تکنیک‌ها و ابزارها استفاده کنند چرا که بسته به شرایط و ویژگی‌های سازمان باید نسبت به استفاده از آن‌ها اقدام کنید. این یعنی هر سازمان نیازمند شکل خاصی از مدیریت دانش است تا بتواند عملکرد بهتری داشته باشد. با توجه به این موضوع در ابتدای این مقاله جدول تناوبی عناصر برنامه‌های مدیریت دانش را می‌بینید در ادامه به اهمیت و چرایی استفاده از آنها می‌پردازم و در نهایت هم 32 مورد از این ابزار و تکنیک‌ها را به شکل خلاصه تعریف می‌کنم تا تصمیم راحت‌تری برای لزوم استفاده یا عدم استفاده از آنها بگیرید.

جدول تناوبی عناصر برنامه‌های مدیریت دانش چیست؟

جدول تناوبی عناصر برنامه‌های مدیریت دانش اولین بار توسط شرکت Knowledge Architecture ارائه شد. این جدول دسته‌بندی جالب و جامعی از ابزارها و تکنیک‌های مدیریت دانش را با الهام‌گرفتن از جدول عناصر مندلیف ارائه می‌دهد. در تصویر زیر می‌توانید این جدول را مشاهده کنید.

دسته‌بندی ابزارها و تکنیک‌های مدیریت دانش بر اساس جدول تناوبی

عناصر جدول تناوبی تکنیک‌های مدیریت دانش در 6 دسته به صورت زیر طبقه‌بندی می‌شوند. همانطور که پیشتر هم گفتم سازمان یا شرکت شما می‌تواند بنا بر نیاز و بلوغ سازمان از یک یا چند مورد از این تکنیک‌ها استفاده کند.

• سیستم‌های اطلاعاتی مانند اینترانت، پایگاه داده پروژه، پایگاه داده کارکنان، رسانه‌های اجتماعی و …
• مدیریت اطلاعات مانند ایجاد تکسونومی‌ها، یکپارچه‌سازی سیستم‌ها، حاکمیت اطلاعات و …
• تحقیق و توسعه مانند مدیریت ایده، نوآوری در خدمات، بازخورد مشتری و …
• انتقال دانش مانند منتورشیپ، مصاحبه با خبره‌ها، دانشگاه‌های سازمانی، مدیریت درس‌آموخته‌ها و …
• اشتراک‌گذاری دانش مانند انجمن‌های خبرگی، کارگروه‌های داخل سازمانی، واسطه‌های دانشی و …
• مدیریت برنامه مانند استراتژی دانش، تهیه و تدوین نقشه دانش، بهبود فرایندها و …

چرا ابزارها و تکنیک‌های مدیریت دانش با اهمیت هستند؟

روند جریان اطلاعاتی را تسهیل می‌کنند.

ابزارهای و تکنیک‌های مدیریت دانش، شرکت‌ها را مطمئن می‌سازند تا از فرایندها، روش‌ها و ساختارهای صحیح برای تولید، مدیریت، ذخیره و به اشتراک‌گذاری دانش استفاده کنند. آنها می‌توانند از دانش کلیدی سازمان، هم‌راستا با کسب و کارشان استفاده کنند. این ابزارها، اطلاعات و داده‌ها را ذخیره و بازگردانی، محتوا را جمع‌آوری، منابع دانش را مشخص و در نهایت روند جریان اطلاعاتی را تسهیل می‌کنند.

باعث بهبود مشارکت می‌شود.

همچنین ابزارها و تکنیک‌های مؤثر مدیریت دانش، باعث افزایش مشارکت در تیم، ذخیره زمان و منابع می‌شود. از طرفی به واسطه دسترسی به دانش درست در زمان درست، به کارمندان و مدیران کمک می‌کنند تصمیمات بهتری برای کسب و کار بگیرند. جالب است بدانید طیف وسیعی از ابزارهای مدیریت دانش در دسترس وجود دارند. از این بین بعضی از آنها در قالب نسخه‌های پولی ارائه می‌شوند که برای شرکت‌های بزرگ طراحی شده‌اند و هزینه بالایی دارند؛ بعضی هم با قیمت کمتر و حتی در قالب رایگان برای تعدادی از فیچرهای نرم‌افزاری در بازار وجود دارند. از این بین بیشترین ابزارهایی که عمدتاً مورداستفاده قرار می‌گیرند، شامل کتابخانه محتوا یا پایگاه‌های اشتراک دانش هستند.

کار اصلی ابزارها و تکنیک‌های مدیریت دانش چیست؟

ابزارها و تکنیک‌های مدیریت دانش تضمین می‌کنند که سازمان شما توانایی دریافت اطلاعات را دارد. ابزارهای مختلف مدیریت دانش، بر انواع گوناگون دانش سازمانی متمرکزند و به‌نحوی طراحی‌شده‌اند که بهره‌وری هر یک از شاخه‌های خاص تجارت شما را افزایش دهند.

فهرست انواع ابزارها و تکنیک‌های مدیریت دانش

در ادامه فهرستی 32 موردی از انواع ابزارها و تکنیک‌های مدیریت دانش را می‌بینید، در ادامه به‌شکل خلاصه هر یک از این موارد را معرفی کرده‌ام:

• انجمن خبرگی (Communities of Practice)
•  مدیریت درس‌آموخته‌ها (Lessons Learned Management)
• مدیریت به‌روش‌ها (Best Practices Management)
• بازنگری پس از اقدام (After Action Review and Post Project Review )
•  همتایاری (Peer Assist)
• جانشین‌پروری (succession planning)
• منتورینگ (Mentoring)
• مدیریت محتوا (Content Management)
• تحلیل شبکه اجتماعی (Social Network Analysis)
• انحراف مثبت (Positive Deviance)
• داستان‌سرایی (Storytelling)
• اینترانت (Intranets)
•  فضاهای تیمی (Team Spaces)
• پُرتال (Portals)
• فضای کارِ مجازی (Digital Workplace)
• مخزن محتوا (Content Repository)
• پایگاه دانش (Knowledge Bases)
• ابزارهای شبکه اجتماعی سازمانی (Enterprise Social Networks)
• خبره یابی (Expertise Locators)
• جستجوی سازمانی (Enterprise Search)
• مدیریت اسناد (Document Management)
• مدیریت رکورد (Records Management)
• وبلاگ‌ها (Blogs)
• دانشنامه (Wikis)
• پادکست (Podcasts)
• خودکارسازی رباتیِ فرایند (Robotic Process Automation)
• آموزش الکترونیک (E-learning):
• هوش مصنوعی (Artificial Intelligence)
• مدیریت دانش هوش مصنوعی ( Artificial intelligence KM)
• خدمات دانش‌محور (Knowledge-based services)
• سیستم‌های مدیریت یادگیری (Learning management systems)          
• نرم‌افزار مدیریت دانش (Knowledge management software)

تعاریف مربوط به انواع ابزارها و تکنیک‌های مدیریت دانش

انجمن خبرگی (Communities of Practice):

این مفهوم اولین‌بار توسط انسان‌شناس شناختی ژان لاو و نظریه‌پرداز آموزشی اتین ونگر در کتاب یادگیری موقعیتی در سال 1991 ارائه شد. انجمن‌های خبرگی ساختارهایی بسیار زنده و پویا هستند. آنها در سازمان، چه مدیریت دانش منسجم وجود داشته باشد چه برای آن هیچ کاری انجام نشده باشد، با یک چرخه عمر مشخص به وجود می‌آیند و از بین می‌روند. به‌عبارتی انجمن‌های خبرگی خرده ساختار‌های منعطف سازمانی هستند که از روش‌ها و ابزارهای مختلف برای حل مسئله، تعامل و اشتراک دانش استفاده می‌کنند. با انجمن‌های خبرگی و مهم‌ترین قوانین حاکم بر آن‌ها بیشتر آشنا شوید.

 مدیریت درس‌آموخته‌ها (Lessons Learned Management):

 رویکردی برای به‌­اشتراک­‌گذاریِ دانش است که به کارکنان کمک می‌کند در پروژه‌­ها و رویدادهای روزمره تأمل کنند و از آن­ها، درس‌ها و روش‌های کاری ثابت‌شده را استخراج کنند. فعالیت‌های مرتبط با درس‌آموخته‌ها برای پاسخ به سؤالاتی مانند: «چه کاری را دُرُست انجام دادیم؟» و «چگونه می‌توانیم در آینده بهتر باشیم؟» متمرکز می‌شود. درس‌آموخته ﯾﺎ Lesson Learned ﯾﮑﯽ از مهم‌ترین اﻗﻼمِ داﻧﺸﯽ است ﮐﻪ در سازمان‌ها ﺗﻮﻟﯿﺪ می‌شود. ﻫﺮ درس‌آموخته می‌تواند به‌عنوان ﯾﮏ داراﯾﯽ ﻣﻬﻢ ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺷﺮوع فعالیت‌های ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ‌ﺷﻮد. نکته مهم اینکه آنها می‌توانند مثبت و یا منفی باشند. مدیریت درس‌آموخته‌ها در سازمان معمولاً با انجام چرخه‌ای از فعالیت‌ها صورت می‌گیرد که برای جمع‌آوری و استفاده مجدد از درس‌آموخته‌ها در سازمان طراحی و اجرا می‌شوند.

مدیریت به‌روش‌ها (Best Practices Management): 

 به‌روش‌ها بهترین نحوه انجام کار در سازمان را توصیف می‌کنند. آن‌ها بر خلاف درس‌آموخته‌ها فقط دربرگیرنده موفقیت‌ها هستند و به شما نمی‌گویند چه کاری را نباید انجام دهید. به‌روش‌ها معمولاً از چند تجربه مشترک به‌دست می‌آیند و مدیریت آنها  کمک می‌کند تا این موفقیت‌ها به‌درستی در سیستم جای بگیرند و همچنین در فرایندهای کاری مورد استفاده قرار بگیرند.

بازنگری پس از اقدام (After Action Review and Post Project Review):

فرایندِ ساخت‌یافتهٔ آماده‌سازی افرادِ حاضر در یک پروژه یا رویداد است. این فرایند برای تجزیه‌وتحلیل این که چه اتفاقی افتاده، چرا این اتفاق روی داده، چه بخش‌هایی خوب پیش رفته و چه چیزهایی می‌تواند در آینده بهتر شود؛ اجرا می‌شود. بازنگریِ پس از اقدام، رسماً از ارتش آمریکا شروع شد ولی سازمان‌های متعددی از این روش برای شناساییِ درس‌آموخته‌ها استفاده می‌کنند.

 همتایاری (Peer Assist):

جلسه‌ای است که گروهی از همکاران را باهدف به‌اشتراک‌گذاری دانش و ارائه دیدگاه در مورد یک پروژه یا فعالیتِ خاص دور هم جمع می‌کند. هدف برنامه همتایاری می‌تواند چالشی خاص باشد که یک فرد یا گروه با آن مواجه شده‌است.

جانشین‌پروری (succession planning):

يك استراتژي هوشمند مديريت استعداد است كه می‌تواند به حفظ استعداد و دانش کارکنان در درون سازمان کمک کند. به بیانی دیگر جانشین‌پروری به سازمان اطمینان می‌دهد که می‌تواند به طور سيستماتيك کارکنان با پتانسيل بالا را برای پست‌های كليدی، شناسايی و آماده کند. شروع این فرایند با شناسايی كاركناني شروع می‌شود كه می‌توانند با چالش‌های رهبری آينده مواجه شوند. مشاوران منابع انسانی نقش کلیدی در این فرایند ایفا می‌کنند. هدف از جانشین‌پروری، شناسایی و توسعه افراد برای جایگزینی مدیران فعلی در پست‌های کلیدی در صورت استعفا، بازنشستگی، ترفیع، رشد، گسترش و ایجاد موقعیت‌های جدید است. 

منتورینگ (Mentoring):

فرایند راهنمایی، آموزش و هدایت همکاران (که معمولاً جوان­تر یا کم‌تجربه‌تر هستند.) را منتورینگ می‌گوییم.

مدیریت محتوا (Content Management):

به‌کارگیری یک فرایند ساخت‌یافته برای ذخیره، ارائه و تسهیل دسترسی به محتواهای سازمانی است. محتوای سازمانی می‌تواند شامل فرایندها و رویه‌های استاندارد، بِه‌­روش­‌ها، تجربه‌ها، محتوای مربوط به پروژه‌ها، تمپلیت‌ها، محتواهای آموزشی و … باشد. به‌عبارتی شکلی از متادیتا است که نقش «زبان مشترک» را بازی می‌کند. تکسونومی شامل سلسله‌مراتبی از دسته‌هاست که از دسته‌های عمومی به دسته‌های خاص‌تر شکسته می‌شود و برای طبقه‌بندی محتوا استفاده‌می‌شود. در یک سازمان، تکسونومی برای طبقه‌بندی محتوای سازمانی به‌منظور یکسان‌سازی دسترسی به محتوا در بخش‌­ها و در زمینه‌های مختلف به کار می‌­رود.

سیستم‌های مدیریت محتوا شامل تولید، مدیریت و توزیع محتوای ساختاری شما در شبکه داخلی یا وب‌سایت شرکتتان است. یک سیستم مدیریت محتوای کارآمد، فرم‌های اطلاعاتی برای انتشار محتوا را فراهم می‌کند، ویرایش آسان و نشان‌گذاری فراداده‌ها را ممکن می‌سازد، به دنبال تغییر است و اجازه دسترسی به نسخه‌های متنوع محتوا را می‌دهد. باعث توسعه کار مشارکتی و انجام محتوای موازی می‌شود و سیستم‌های مدیریت اسناد را یکپارچه می‌سازد.

تحلیل شبکه اجتماعی (Social Network Analysis):

تکنیکی از «تئوری شبکه» است که برای تحلیل و بصری‌سازی روابط بین افراد و گروه‌ها در یک شبکه اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مدیریت دانش از تحلیل شبکه‌های اجتماعی برای شناسایی کارکنانی که نقش کلیدی در انتشار دانش دارند یا نقاطی که منجر به ضعفِ ارتباطات در جریان دانش می‌شوند، استفاده می‌شوند.

انحراف مثبت (Positive Deviance):

رویکردی به تغییرات رفتاری و اجتماعی است. بر اساس آن در هر تیم افرادی وجود دارند که رفتارها یا راهبردهای غیرمعمول اما موفق آنها را قادر می‌سازد تا با وجود مواجهه با چالش‌های مشابه، راه‌حل‌های بهتری را نسبت به همتایان خود پیدا کنند. آنها هیچ منبع یا دانش اضافی نسبت به همتایان خود ندارند. از این افراد به‌عنوان انحرافات مثبت یاد می‌شود.

داستان‌سرایی یا استوری‌تلینگ (Storytelling):

‌به اشتراک‌گذاری داستان با مخاطبان را داستان‌سرایی می‌گویند. در مدیریت دانش، داستان­‌سرایی برای کسب و انتقال دانشِ تجربی بین کارکنان به کار می‌‌رود.

اینترانت (Intranets):

یک شبکه کامپیوتری خصوصی است که از پروتکل‌های اینترنت، اتصال شبکه و احتمالاً سیستم مخابراتی عمومی برای به‌اشتراک گذاشتن ایمن اطلاعات با کارمندان استفاده‌ می‌کند.  

 فضاهای تیمی (Team Spaces):

فضاهای کاری مشترک و مجازی که به تیم‌ها اجازه می‌دهد اسناد، کتابخانه‌ها، برنامه‌ها و فایل‌ها را به اشتراک بگذارند. برگزاری جلسه‌ها، تماس‌ها، نظرسنجی‌ها، صورت‌جلسه‌ها، بحث‌ها، گزارش‌ها و برنامه‌ها می‌توانند در این فضا ذخیره شوند. ابزارهای آنلاین فناوری به دو یا چند مکان اجازه می‌دهند انتقال هم‌زمان و دوطرفه تصویر و صوت را تجربه کنند. تماس‌های کنفرانسی معمولاً برای تیم‌های مجازی استفاده می‌شوند تا مرتباً با یکدیگر ملاقات کنند. اتاق‌های جلسه مجازی به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهند تا ارائه‌های یکدیگر را مشاهده کنند، برنامه‌ها را به اشتراک بگذارند، روی تخته‌های سفید مجازی بنویسند، نظرسنجی انجام دهند و در چت‌های گروهی شرکت کنند.

پُرتال (Portals):

یک محیط آنلاین برای دسترسی به محتوا و دانش سازمانی است. از پرتال ممکن است به‌عنوان ابزاری برای تعامل کارکنان هم استفاده شود.

فضای کارِ مجازی (Digital Workplace):

معادلی مجازی برای محیط کارِ واقعی است که دارای امکاناتی مانند ایمیل و سایر سامانه‌های ارتباطی، فضاهای کارِ تیمی، شبکه اجتماعی و جلسات مجازی است.

مخزن محتوا (Content Repository):

یک فضای مجازی برای ذخیره‌سازی محتوای سازمانی است. مخازن محتوا می‌توانند متمرکز، توزیع شده، مختص یک واحد، پروژه یا برای کل سازمان باشند.

  پایگاه دانش (Knowledge Bases):

سیستمی است که دانش در آن ذخیره‌ و نگهداری می‌شود تا در صورت نیاز مورد دسترسی قرار گیرد. پایگاه دانشِ شرکت شما اطلاعاتی را ذخیره می‌کند که موردنیاز اعضای تیم است. این اطلاعات به کسانی که در جستجوی پاسخی برای سؤالاتشان و یا منابعی برای درک بهتر موضوع هستند، کمک می‌کند. می‌توان گفت که پایگاه دانش یک مخزن اطلاعاتی قابل جستجو است که داده‌های شرکت شما را برای دسترسی داخلی یا خارجی ذخیره می‌کند. پایگاه‌های دانش، اطلاعات ساختاری کلیدی را دریافت، مدیریت و سازمان‌دهی می‌کنند تا به تیم شما یا مشتریان کمک کند در هر زمانی، اطلاعات مورد نیاز خود را پیدا کنند.

دو نوع پایگاه‌ دانش وجود دارد.

• اولی پایگاه‌ دانش قابل‌فهم برای ماشین‌ها است. این نوع تنها داده‌هایی را ذخیره می‌کند که توسط سیستم‌های هوش مصنوعی تحلیل می‌شوند.
• دومی پایگاه‌ دانش قابل‌فهم برای انسان است و آن دسته از اسناد و متون فیزیکی را ذخیره می‌کند که در دسترس افراد است. پایگاه‌های دانشی که برای انسان قابل‌فهم‌اند، تعاملی‌تر هستند ولی جستجو در آنها معمولاً زمان‌بر است.

ابزارهای شبکه اجتماعی سازمانی (Enterprise Social Networks):

به کارکنان فرصت برقراری ارتباط و همکاری از مکان‌های مختلف را می‌دهد. شبکه‌های اجتماعی سازمانی از تمام مزایای رسانه‌های اجتماعی عمومی، مانند اشتراک‌گذاریِ به‌روزرسانی‌ها با افراد و پیام‌رسانی بلادرنگ بهره می‌برند. این ابزارها به سازمان‌ها اجازه می‌دهند از مزایا بِه‌روش‌های امن و محرمانه بهره‌مند شوید.

خبره‌یابی (Expertise Locators):

ابزارها و رویکردهایی است که برای پیداکردن افراد خبره و متخصص از بین کارکنان یک سازمان استفاده می‌شود. خبره‌ها معمولاً دارای پروفایل کاملی از افراد هستند. خبره‌یاب‌ها معمولاً در کنار قابلیت‌هایی مانند پرسش از خبره، انجمن­‌های خبرگی، فضاهای تعاملِ آنلاین و بلاگ، ابزارهایی برای آنالیز و ارزیابی عملکرد افراد دارند. آنها باتوجه‌به عملکرد افراد در تولید محتوا و پاسخ به نیازهای دانشی سازمان به شناسایی بهتر خُبره‌ها کمک می‌کنند.

جستجوی سازمانی (Enterprise Search):

نرم‌افزاری که برای جستجو و بازگرداندن نتایج از یک یا چند مخزن محتوای پراکنده در سازمان استفاده می‌شود.

  مدیریت اسناد (Document Management):

به ذخیره‌سازی، سازمان­دهی و مدیریتِ اطلاعات به‌صورت مجازی گفته‌می‌شود.

مدیریت رکورد (Records Management):

واحد یا فرایندِ مدیریتِ اطلاعات سازمانی است که شامل کل چرخه حیات دانش از جمله: خلق، طبقه‌بندی، ذخیره‌سازی، سازمان­دهی، بازیابی، ردیابی، و آرشیو اسناد می‌شود. مدیریت رکورد معمولاً شامل اصول نگهداری و امحا اطلاعات بر اساس الزامات ثبت شده در قوانین و مقررات می‌شود.

وبلاگ‌ها (Blogs):

وب‌سایتی با ورودی‌های مجزا از هم است که می‌تواند برای اطلاع‌رسانی اخبار یا وقایع یک پروژه، پاسخ به سؤالات یا توصیف تجربیات فردی/گروهی استفاده شود. همچنین بلاگ می‌تواند داخلی (مختص داخل سازمان و کارکنانِ آن) یا خارجی (برای استفاده عموم) باشد. بلاگ‌ها اکثرا اجازه درج نظر را برای دریافت بازخورد از مطالعه‌کنندگان می‌دهند.

دانشنامه (Wikis):

یک نرم‌افزار تعاملی آنلاین است که به کارکنان و یا افراد اجازه می‌دهد صفحات محتوا را ایجاد، ویرایش و حذف کنند.

پادکست (Podcasts):

یک فایل صوتی دیجیتالی است که به شکل اینترنتی و برای دانلود در رایانه یا دستگاه تلفن همراه در دسترس قرار می‌گیرد. معمولاً به‌صورت مجموعه‌ای از اپیزودها روی پادگیرها یا وب‌سایت‌ها قابل دسترسی است.

 خودکارسازی رباتیِ فرایند (Robotic Process Automation):

خودکارسازیِ فرایند کاملاً در سمت سرور انجام می‌شود و مراحل انجام فرایند کاملاً با استفاده از مدل­‌های تصمیم‌گیری یا قوانینِ کسب و کار و با کمترین دخالت انسان انجام می‌شوند. این نوع خودکارسازی معمولاً در فرایندهایی با حجم تراکنش بالا که حالت­‌های اجراییِ محدود، مدل­‌های تصمیم‌گیری خاص و قوانین شفافی برای کسب و کار دارند قابل‌اجراست.

 آموزش الکترونیک (E-learning):

سیستم یادگیری مبتنی بر آموزش رسمی است که با کمک منابع الکترونیکی انجام می‌شود. تدریس می‌تواند در زمان برگزاری یا خارج از این زمان صورت بگیرد و در دسترس باشد. استفاده از کامپیوتر و اینترنت جزء بدیهی و اصلی آموزش‌های الکترونیکی محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی (Artificial Intelligence):

از قابلیت­‌های کامپیوتری است که می‌تواند یاد بگیرد، مسئله حل کند و بر اساسِ دریافت­های محیطی، خود را با محیط تطبیق دهد. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید درمورد Cognitive Capabilities/Systems مطالعه کنید.

مدیریت دانش هوش مصنوعی ( Artificial intelligence KM)

ابزارهای مدیریت دانش هوش مصنوعی قادر به دریافت، فیلتر، ارائه و اِعمال دانش هستند. این ابزارها شامل نرم‌افزارهایی هستند که متن را انتخاب کرده، تجزیه‌وتحلیل و دسته‌بندی می‌کنند؛ به‌طور خودکار استدلال می‌کنند و به تصویرسازی می‌پردازند (که همه این موارد توانایی‌های تصمیم‌گیری را بهبود می‌بخشند). هوش مصنوعی با پردازش زبان حقیقی، به سازمان‌ها در انجام امور انسانی یاری می‌رساند، مثل نوشتن و بازشناسی صوتی. این سیستم‌ها همچنین می‌توانند با استفاده از روش‌های جدید ذخیره داده‌ها، مثل بلاکچین نامتمرکز، با «ابر داده» که ثابت نگه‌داشتن آن دشوار و پیچیده است، سروکار داشته باشند. یکی از این ابزارهایی که انتظار داریم دستیار و ابزاری جدید برای مدیریت دانش باشد ChatGPT است.

خدمات دانش‌محور (Knowledge-based services)

این ابزارها که با عنوان پشتیبانی دانش‌محور نیز شناخته می‌شوند، از خدمات دانش‌محور پشتیبانی می‌کنند که به توصیف چگونگی دسترسی تیم‌های پشتیبانی و خدمات مشتریان به دانش و استفاده از آن برای انتقال ارزش بیشتر به مشتریان، کارمندان و سرمایه‌گذاران می‌پردازد. در خدمات KCS هرگاه در سازمان مشکلی حل می‌شود، آن دانش به شکلی که برای دیگران به‌راحتی در دسترس باشد، ذخیره می‌شود. KCS به تمام افراد سازمان این اجازه را می‌دهد برای ثابت نگه‌داشتن پایگاه دانش، در مسئولیت‌های جمعی با دیگران سهیم شوند و شیوه حل مسائل در سازمان را نیز توضیح می‌دهد.

سیستم‌های مدیریت یادگیری (Learning management systems)          

سیستم‌های مدیریت یادگیری به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا با ساختن برنامه‌های آموزشی و تحصیلی سفارشی، بنیان قدرتمندی برای مدیریت دانش بسازند. توسط این سیستم، رؤسای شرکت‌ها می‌توانند درس‌ها، دوره‌های آموزشی، امتحانات و سایر مواد آموزشی را طراحی و مدیریت کنند و آن منابع را در اختیار کارمندان، دانشجویان یا ذی‌نفعان قرار دهند.

 نرم‌افزار مدیریت دانش (Knowledge management software):

به‌عنوان آخرین مورد باید بگوییم سیستم مدیریت دانش یکی از مهم‌ترین ابزارهایی است که هم برای شرکت‌های کوچک و هم برای شرکت‌های با مقیاس جهانی ارزشمند است. به دلیل اهمیت این موضوع می‌توانید مقاله سیستم مدیریت دانش چیست؟ همه چیز در مورد نرم‌ افزار مدیریت دانش را مطالعه کنید.

ابزارها و تکنیک‌های مورد استفاده در استارت‌آپ‌ها

جمع بندی استفاده از ابزارها و تکنیک‌های مدیریت دانش

اگر شما صاحب کسب وکاری هستید و به این فکر افتاده‌اید که از راهکارهای مدیریت دانش برای افزایش بهره‌وری، کیفیت محصولات و رضایت مشتریان استفاده کنید؛ باید بدانید که بنا بر نوع کسب و کار خود نیازمند استفاده از یک یا چند مورد از ابزارها و تکنیک‌هایی هستید که در این مقاله به آن اشاره شد. در همین راستا هر چقدر زودتر از آن‌ها استفاده کنید زودتر شاهد کارایی و بهره‌وری در محیط کاریتان می‌شوید. پس اگر قصد پیاده‌سازی و اجرای هر یک از این ابزارها و یا تکنیک‌های مدیریت دانش را دارید و نیازمند مشاوره در مورد آن هستید از طریق لینک زیر با ما در ارتباط باشید.