یک برنامه مدیریت دانش موفقیت‌آمیز، بهره‌وری کارکنان، کیفیت محصولات و خدمات، و ثبات عملکرد سازمان را از طریق سرمایه‌گذاری روی دارایی‌های معنوی و دانش محور افزایش می‌دهد. البته پیاده‌سازی این برنامه می‌تواند با چالش‌هایی همراه باشد. بسیاری از شرکت‌ها با تصور ایجاد بهبودهای سریع، به سوی راهکارهای مدیریت دانش حمله‌ور می‌شوند (مثلاً مدیریت اسناد، داده‌کاوی، وبلاگ نویسی و انجمن‌های خبرگی) بدون اینکه در ابتدا در نظر داشته باشند که به دنبال محقق ساختن چه اهدافی هستند یا اینکه چطور سازمان برای مدیریت طولانی مدت دارایی‌های دانشی خود، بِه‌روشهایی را به کار گرفته و در آینده نیز از آنها استفاده خواهد کرد. پیاده‌سازی طرح‌های مدیریت دانش عموما آسان نیست. حتی اگر به بهترین شکل برنامه‌ریزی کرده باشید، باید برای مواجهه و دست و پنجه نرم‌کردن با موانع و مشکلات آماده باشید.

اکثر سازمان­های موفق دائماً به دنبال بهبود خدمات مشتریان هستند. حتی سازمان‌هایی که تجربه به یاد‌ماندنی برای مشتریان فراهم می­‌کنند، معتقدند همیشه چیزهای بیشتری هم هست که می­‌توانند انجام دهند. یک پایگاه دانش خدمات مشتریان، بخش اصلی مدیریت و بهبود روابط مشتریان است. به کار گرفتن آن برای کارشناس‌های مراکز تماس و مشتریانتان، فروش را افزایش داده، نرخ نگهداری کارمندان در شرکت را بهبود بخشیده و انگیجمنت کارمندان را افزایش می‌دهد. یک پایگاه دانش مشتری، در رایج‌ترین حالت، ممکن است مانند یک صفحه ساده سؤالات پرتکرار (FAQ) در وبسایت شما به نظر بیاید. اگرچه شما می­‌توانید بر اساس کسب و کار خود و پیچیدگی سؤالات مشتریان، یک سیستم پایگاه دانش قدرتمند و قابل جستجو را ساخته یا پیاده‌سازی کنید که به مشتریان اجازه می­‌دهد جستجوی عمیق‌تری داشته باشند و برای سؤالات خاص خود پاسخ‌های کامل‌تری بیابند.

دانش سازمانی دانش خاص یک سازمان است که یا از تجربه جمعی یا از طریق تجربه فردی هر یک از کارکنان آن سازمان به دست آمده است. این دانش به شکل صریح یا ضمنی، مورد استفاده قرار می­‌گیرد تا اهداف سازمان را محقق گرداند.
درISO9001 که سال ۲۰۱۵ منتشر شد، بر اهمیت دانش سازمانی و توانایی آن برای تأثیرگذاری روی عوامل موفقیتِ آینده سازمان، تأکید شد. در این استاندارد، نیازهای دانش سازمانی به عنوان وسیله‌ای برای محافظت از سازمان­‌ها در برابر از دست رفتن دانش معرفی شدند. این از دست رفتن اطلاعات می‌تواند ناشی از ترک کار کارمندان از سازمان یا عدم موفقیت در دریافت و به اشتراک گذاری اطلاعات باشد.