موفقیت مدیریت درس‌آموخته‌ها با نرم‌افزار «رای‌ون» مدیریت درس‌آموخته‌ها در نرم‌افزار مدیریت دانش رای‌ون بهتر از هر سیستم دیگری امکان‌پذیر است. این ادعایی است که ما را بر آن داشت با فول استک دولوپر (Full Stack Developer) شرکت اینوتکس ایران، مهندس رامین یاوری مصاحبه‌ای ترتیب دهیم. او سالیان سال است که در رأس هرم توسعه نرم‌افزار مدیریت دانش سازمانی «رای‌ون» قرار دارد. آن چه در ادامه می‌خوانید گزیده‌ای از نکاتی است که وی در مصاحبه خود مطرح کرده است. رامین یاوری در ابتدای صحبت خود گفت مدیریت درس‌آموخته‌ها، یکی از مهم‌ترین الزاماتی است که در به‌کارگیری مدیریت دانش در یک سازمان باید مدنظر قرار گیرد. در همین راستا مدیریت درس‌آموخته‌ها با «رای‌ون» مزیت‌های زیادی برای سازمان‌ها به همراه دارد. مهم‌ترین آن‌ها بهبود عملکرد سازمان است. «رای‌ون» با قابلیت‌هایی که دارد استفاده عملی از درس‌آموخته‌ها را که مهم‌ترین معضل در سیستم‌های مدیریت دانش است، حل کرده‌است. قابلیت‌هایی که او بیان کرد شامل موارد زیر است: 1. اجرایی کردن درس‌آموخته‌ها با «رای‌ون»، درس‌آموخته‌ها به طرق مختلف به سمت اجرا و استفاده در عمل می‌روند. برخلاف سیستم‌هایی که فقط به ذخیره درس‌آموخته‌ها می‌پردازند و منتظر هستند افراد در آن‌ها به جستجوی درس‌آموخته‌ها بپردازند؛ «رای‌ون» می‌تواند با استفاده از پست الکترونیکی، پیامک و Notification از رسیدن

یکی از اولین اقدام‌هایی که هنگام مطالعۀ در مورد نرم‌افزار مدیریت دانش باید انجام گیرد، تشخیص و تخصیص اهدف کلی و اهدف مشخص است. دانستن این مهم که چه مسیری پیش رویتان است و به چه چیزی قرار است دست یابید و نحوهی دستیابی به آن چگونه است، مزیت هایی را برای شما به ارمغان می آورد. از جملۀ این مزیت‌ها می توان به کمک در شناسایی فروشندگان بالقوۀ نرم افزار و محدود کردنشان به وندور لیستی کوتاه اشاره کرد. با این حال، تعیین اهداف کلی و مشخص سازمان شما برای نرم افزار مدیریت دانش می تواند از آنچه که به نظر می رسد چالش برانگیزتر باشد، به خصوص درصورتی‌که شرکتتان قبلاً هرگز روی این نوع فناوری سرمایه گذاری نکرده باشد.
اما جای هیچ نگرانی نیست: ما با ارائۀ راهنمایی گام به گام، این روند را کمی ساده‌تر می کنیم. در ادامه به شما نشان خواهیم داد که چگونه جهت ارزیابی نرم افزار مدیریت دانش خود، اهداف کلی و مشخصِ صریح و کاربردی تعیین کنید.

نرم‌افزار مدیریت دانش یکی از پایه‌های مهم موفقیت در مدیریت دانش است؛ اما استقرار صحیح و موفق آن مهم‌تر است. استقرار نرم‌ افزار مدیریت دانش مجموعه اقداماتی است که: انجام این کار به شکل صحیح باعث می‌شود افراد با مهارت کافی از این ابزار، که هم اطلاعات کاربردی برای آن‌ها دارد هم به سیستم‌های کاری روزمره آن‌ها متصل است استفاده کنند. از این رو نقش استقرار در موفقیت مدیریت دانش اهمیت بالایی پیدا می‌کند. طی 18 سال اخیر تجربیات متنوعی از پیاده‌‌سازی و استقرار نرم‌ افزار مدیریت دانش رای ون در سازمان‌های مختلفِ مشتری شرکت اینوتکس‌ایران به دست آورده‌ام. توجه به این نکات می‌تواند ضریب موفقیت استقرار مدیریت دانش در سازمان‌های دیگر را بالا ببرد. به عبارتی در این مقاله درس آموخته‌های تجربی من در سازمان‌های مشتری رای‌ون را می‌خوانید. نقش واحد فناوری اطلاعات را جدی بگیرید. مقیاس‌پذیر کردن نرم‌افزار مدیریت دانش در سازمان‌هایی که متولی مدیریت دانش، واحدی غیر از فناوری اطلاعات است اغلب شکست می‌خورد. چرا که سازمان نتوانسته واحد فناوری اطلاعات را با خود به خوبی همراه کند. در اکثر مواقع بهترین نتایج برای مشتریانی به دست آمده که یا واحد فناوری اطلاعات زیرمجموعه واحد متولی مدیریت دانش است یا با ایجاد کمیته‌ای قدرتمند، از همکاری همه

سیستم مدیریت دانش (KMS) چیست؟  سیستم مدیریت دانش ابزاری است که سازمان‌ها از آن استفاده می‌کنند تا سؤالات پرتکرار و سایر اطلاعات حیاتی و مورد نیازشان را سازماندهی کنند. بتوانند این اطلاعات را در فرمت‌های قابل‌دسترسی، در اختیار مشتریان داخلی* و مشتریان خارجی* و کارمندان قرار دهند. استفاده از نرم‌افزار مدیریت دانش می‌تواند به شما کمک کند اسناد خود را به‌روز نگه دارید، به مشتریان در پیداکردن پاسخ سؤالاتشان کمک کنید. دسترسی به دانش را آسان کنید و همچنین اجازه اعمال مجوزها در گروه‌های کاربری را به شما می‌دهد تا بتوانید دسترسی کاربران به نرم‌افزار را مدیریت کنید. نرم‌افزار مدیریت دانش ابزاری است که هم برای شرکت‌های کوچکی که به‌تازگی شروع به کارکرده‌اند و هم برای شرکت‌های با مقیاس جهانی که نیاز دارند دانش را برای تعداد زیادی از افراد به اشتراک بگذارند، ارزشمند است. به‌عبارتی مدیریت دانش فرایند شناسایی، جمع‌آوری، ذخیره، ارزیابی و به‌اشتراک‌گذاری تمام اطلاعات ارزشمندی است که سازمان‌ها در فعالیت‌های روزانه خود ایجاد می‌کنند. همچنین می‌توان گفت، مدیریت دانش شامل جمع‌آوری پاسخ‌هایی برای سؤالات پرتکرار (و حتی سؤالات کم تکرار) و مستندسازی آنها به روشی که قابل‌فهم باشد است. مانند مقاله‌هایی که به‌صورت مرحله‌به‌مرحله تکمیل و نوشته می‌شوند، فیلم‌ها یا تصاویر. (*): (مشتریان داخلی آن دسته از

شبکه اجتماعی سازمانی، ساختاری است که هم اکنون نیز در سازمان شما وجود دارد و مدیریت صحیح آن می‌تواند ظرفیت یادگیری و نوآوری سازمان شما را افزایش دهد. اکثر سازمان‌های ما به صورت ساختاری سلسله مراتبی طراحی شده‌اند. در چنین ساختاری، روابط به صورت عمودی طراحی شده‌اند و بر اساس آن امکان تعامل رسمی و غیر رسمی بین افراد در نظر گرفته می‌شود. حتی اگر دقت کنید در سیستم‌های نرم‌افزاری سنتی مانند اتوماسیون اداری، کارکنان سازمان شما می‌توانند تنها با افرادی تعریف شده در سلسله مراتب سازمانی تعامل داشته باشند.

برای شروع صحبت و مقدمه‌چینی در مورد یادگیری ماشینی، چه چیزی بهتر از این نقل قول سراغ دارید؟ «دسترسی به حجم‌های بالایی از داده‌ها در کنار ابزارهای آماری برای کند و کاو در آن‌ها راهی جدید برای درک دنیا پیش روی ما باز کرده است. همبستگی میان داده‌ها کم کم جای مفاهیمی مثل عِلّیت را می‌گیرد. اینجاست که علم می‌تواند بدون هیچ گونه اتکایی بر مدل‌ها، تئوری‌های مشخص و حتی مدل‌های مکانیستیک پیشرفت کند!» جملات بالا را کریس اندرسون در سال 2008 سردبیر مجله وایرد (Wired) بیان کرد که سروصدای عده‌ای را درآورد. در آن زمان در یک مقاله در ژورنالی مربوط به زیست شناسی مولکولی این سوال را مطرح کرد که: اگر دیگر به دنبال مدل‌ها و فرضیه‌ها نرویم آیا می‌توانیم همچنان آن را کارِ علمی بنامیم؟ در آن زمان پاسخ این سوال یک نه بزرگ بود. هوش مصنوعی کم کم دارد محدودیت‌های دانشی بشری را به شکل دردآوری آشکار می‌کند. حالا و در تاریخ نگارش این نوشته که کمتر از یک دهه از انتشار مقاله اندرسون می‌گذرد، شرایط به کلی فرق کرده است. پیشرفت در علم کامپیوتر آن‌ها را قادر ساخته نیازی به تعریفِ مدل‌های قطعی نداشته باشند. آنها می‌توانند مدل‌های خاص خود را بسازند. مدل‌هایی که بسیار

در سال‌های اخیر فناوری‌های اعجاب آوری راه خود را به زندگی روزمره ما بازکرده‌اند. حوزه‌هایی مانند مالی، سرگرمی، هوش مصنوعی و … زمینه‌هایی هستند که کاربردهای این فناوری‌ها را به چشم دیده‌ایم. فناوری‌هایی مانند بلاکچین، واقعیت مجازی، واقعیت افزوده، eyetracking، یادگیری ماشینی و … که همگی در حال راه یافتن به جنبه های مختلف زندگی ما هستند. درک منطق و نحوه کار این فناوری‌ها می تواند نگرش ما به حل مسائل در حوزه دانش سازمانی را ارتقاء دهد. یکی از این فناوری‌ها، واقعیت مجازی یا (Virtual Reality) است. برای واقعیت مجازی و مدیریت دانش می‌توان کاربردهای متعددی در نظر گرفت. یکی از این کاربردها انتقال دانش خبره‌ها به افراد تازه کار برای جلوگیری از انجام اشتباهات فنیِ هزینه آفرین است. نمونه شرکت بولفینچ به زیبایی این کاربرد واقعیت مجازی در مدیریت دانش را تعریف می‌کند. شرکت شپلی بولفینچ از روش منتورینگ نفر به نفر برای استخراج و انتقال دانش به خوبی بهره می‌برد این درحالی است که به دنبال روش سیستماتیک‌تر برای این کار است. در کنفرانس 2018 مدیریت دانش APQC، مدیر عامل شرکت، جیم مارتین در مورد پنج روش انتقال دانش که به توسعه انتقال دانش بحرانی در شرکت شپلی بولفینچ کمک کرده است توضیحاتی ارائه کرد. در این